چه کسی گفته که تجمع چربی در تمام حیوانات نشانه ی سلامتی است؟؟؟!! به عنوان مثال آیا هرگز می توان یوزپلنگی را در آفریقا تصور کرد که از فرط چاقی قدرت تحرک خود از دست داده باشد و نتواند به دنبال شکار بدود؟؟!
چنین یوزپلنگ چاقی را خود طبیعت مجازات خواهد کرد! به این ترتیب که ناتوانی در گرفتن شکار، به او گرسنگی اجباری را تحمیل می کند تا آنجا که چربی های اضافه ی بدنش بسوزد و دوباره چالاکی خود را بدست آورد و بتواند شکار کند.
به عنوان مثالی دیگر، آیا شما هرگز یک مگس یا زنبور یا مورچه ای با چربی اضافه پیدا میکنید؟ هرگز!! جالب است بدانیم که حشرات خیلی بیشتر از انسانها مراقب رژیم غذایی خود هستند، زیرا چربی اضافه و یا کمبود مواد ضروری باعث از دست رفتن قدرت پرواز و تحرک آنها می شود.
پس صورت مسئله را ناقص مطرح نکنیم! تجمع چربی در تمام حیوانات نشانه ی سلامت نیست؛ بلکه فقط در آن دسته از حیوانات لازم است که بخاطر حفاظت خود از عواملی مثل سرما، به لایه ی محافظی از جنس چربی نیاز دارند: مانند گوسفند، فک دریایی، خرس قطبی و پنگوئن، بوفالو، گوزن قطبی، ببر سیبری و شیر دریایی؛ و یا آن دسته از حیواناتی که تحرک زیادی ندارند، مثل پاندا. و یا آن دسته ای که برای خواب زمستانی چربی جمع میکنند مثل خرس قهوه ای.
اما در مقابل، حیواناتی که در هوای نسبتا گرم زندگی می کنند و به چالاکی نیاز دارند، قادر به تحمل چاقی نیستند: مثل شکارچیان بزرگ آفریقا اعم از شیر، پلنگ، یوزپلنگ، و همچنین شکارهای تیزپای آنها یعنی غزال و گورخر (زیرا اگر غزال یا گورخری چاق باشد نمیتواند از دست شکارچی فرار کند و خورده میشود)، حشراتی که پرواز میکنند مثل مگس، پشه و زنبور، حشرات زمینی بسیار فعال مثل مورچه و موریانه، و همچنین پرندگان تیزپرواز مثل عقاب، قرقی و گنجشک.