با سلام با موضوع جدیدی به نام «معنای عدل» به روزم:
در هیچ جای قرآن، خدا خود را "عادل" ننامیده است. بر خلاف اینکه ما فکر میکنیم "عدل" یکی از نامهای خدا است ولی خداوند بر عکس پندار ما، خود را از همه عدل ها بری میداند.
این پندار ما از کجا سرچشمه گرفته است؟ پاسخ:
آقای نوزاد. مدخل روشنگری بود. عدل در لغت عرب از جمله به معنای برابری دو ارزش است. چنان که در برابر کالا معادل پول را قرار می دهند.
وَاتَّقُواْ یَوْمًا لاَّ تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئًا وَلاَ یُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ یُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ
که برداشت خودمانی از «لا یوخذ منها عدل»، قابل خرید و فروش نبودن نامه اعمال در روز قیامت است. در کل، آیه از زمانی می گوید که کسی را به جای کس دیگر نمی گیرند، واسطه بازی بی فایده است، کم و زیاد و داد و ستد صورت نمی گیرد و یاری دهنده ای نیست.