دوستان محترم
به عینه شاهدید که هم استاد عزیز و هم بقیه از سیستم پزشکی امروز جهان شکایت دارند. یقین دارم که هریک از ما نیز لااقل در برهه ای از زندگی متأسفانه کارمان به این سیستم معیوب گیر می کند. البته امیدوارم که از اینگونه اتفاقات هرچه کمتر در زندگی مان باشد!
میخواهم بگویم که بررسی بنیادین پزشکی آکادمیک و سیستم پزشکی امروز جهان، یکی دیگر از مداخل مهم و قدرتمند برای آسیب شناسی بدنه ی علوم امروز است. این کار هم فایده ی نظری دارد و هم فایده های فراوان عملی در زندگی روزمره ی ما.
اما بدیهی است که مثل هر تحقیق جدی دیگری، این بررسی نیز محتاج اشراف بر فضای مطلب و اتکا به اسناد متقن و استفاده از روشهای تحقیق علمی است؛ و گرنه صرفا با چند ادعای فاقد پشتوانه نمی توان چنین ساختار عظیمی را به چالش کشید. دعاوی ما علیه سیستم پزشکی امروز باید آنچنان پخته باشند که در هر دانشگاه و دادگاهی قابل ارائه ی رسمی بوده، و برای عموم قضاوت کنندگان صاحب تخصصهای گوناگون قانع کننده باشند. مسلم است که رسیدن به این مرحله از پختگی زمان خواهد برد.
بنابراین کاری که ما باید به تدریج و در چندین مرحله به انجام برسانیم این است: به کمک دوستانی که در این حوزه تخصص بیشتری دارند مستندات هرچه بیشتری را، هم در تأیید و هم در رد سیستم موجود پزشکی جمع آوری کنیم؛ به هر حال نباید فراموش کرد که پزشکی امروز دارای نقاط قوت فراوان و هم نقاط ضعف بسیار است و نباید صرفا مسئله را سیاه و سفید دید. باید سیر تکامل تاریخی پزشکی را دنبال کرد و نقاط تاریک را شناسایی نمود. همچنین باید روشهای پزشکی سنتی، پزشکی تجربی رایج در بین نسلهای قبل و نیز پزشکی آلترناتیو (جایگزین) را نیز به دقت مطالعه کرده و در مورد آنها هم نکات مثبت و منفی را برشمرد. یادمان باشد که آنها نیز به طور مطلق خوب یا بد نیستند. سرانجام در کنار تمام اینها باید آموزه های مفید پزشکی را از جنبه های تجاری و دکانهای سرکیسه کردن مردم تفکیک نمود.
هر زمان که ما توانستیم چنین مراحلی را با موفقیت به انجام برسانیم، آنگاه به سکوی پرتاب رهایی از پزشکی معیوب امروز و ورود به دورانی جدید در حوزه ی سلامت بدن نزدیک خواهیم شد.
==
در ضمن، این موضوع کشتار فجیعانه ی مسلمانان میانمار فکرم را به شدت آزرده کرده است. نمیدانم که خشم خود را علیه این جنایات هولناک چگونه ابراز کنم. بدتر از همه سکوت خبری وحشتناکیست که هیچ تناسبی با ابعاد فاجعه ندارد. شاید مهمترین عاملی که اسرائیل را در جنگ ۲۲ روزه ی غزه درمانده کرد، پوشش خبری مناسب و هوشمندانه ی جنایات اسرائیل توسط شبکه های خبری حماس بود که در نتیجه ی آن، افکار عمومی جهان نسبت به این جنایات حساس گردید و نه فقط اسرائیل را وادار به عقب نشینی کرد، بلکه هنوز هم که هنوز است عواقب آن اخبار، روابط بین المللی اسرائیل را رها نکرده است.
اما با کمال تأسف، اطلاع رسانی هایی که از جنایات میانمار صورت گرفته هیچگونه تناسبی با ابعاد واقعی آن ندارد. دعا میکنم که برادران مسلمان میانماری، نحوه ی صحیح آگاه سازی اذهان عمومی دنیا را از حماس و غزه بیاموزند.