نرگس خانم و آقای توحید
۱. زندگی خصوصی افراد، اعم از من یا شما و یا هرکس دیگر، کوچکترین ارتباطی با محتوای مقاله ندارد؛ بلکه آن نوشتار به احکام مندرج در آیات روشن قرآن می پردازد و بس. بنابراین از مسائل شخصی بپرهیزید و بر کلام خداوند متعال بی شریک و صاحب آسمانها و زمین متمرکز شوید.
۲. همان خدایی که در آیات ۶ مؤمنون و ۳۰ معارج همبستر شدن با ملک یمین را مجاز دانسته، در عین حال در آیه ی ۵۸ نور دستور داده تا ملک یمین در ساعات معینی قبل از ورود اجازه بگیرد. کسی که به خدا و قرآن فرو فرستاده اش ایمان دارد، موظف به تبعیت از هردوی این احکام است، چه حکمت پنهان در ورای آنها را بفهمد و چه نفهمد. بنابراین چون و چرا در این باره کاملا بیمورد و به معنای درافتادن با احکام صریح خداوند است.
۳. و اما من هنوز متقاعد نشده ام که شخص شما دلایل ششگانه ی مطروحه در بخش اول مقاله را، در رد امکان ترجمه ی ملک یمین به کنیز و برده به طور کامل هضم کرده باشید. اگر به قول شما بخواهیم گام به گام پیش برویم، آنگاه شما منطقا موظفید که قبل از اعتراضات طلبکارانه ی اینچنینی، نظر دقیق خود را راجع به دلایل ششگانه ی بخش اول مقاله همراه با سند و مدرک بنویسید، تا همه بدانیم که موضع شما در قبال آن دقیقا چیست.
با احترام