شعیب
جمعه 2 دی 1390 ساعت 10:14 PM
آقای پورپیرار عزیز برای محاسبه توان و بهبود عمل کرد یک کشور در ابعاد اقتصادی نظامی سیاسی و علمی به تولید ناخالص داخلی خودکفایی در بخش های مهم اقتصادی مثل صنعت نفت و کشاورزی و پروژه های عظیم عمرانی و در بخش نظامی به خود کفایی نیروهای مسلح و داشتن تکنولوژی های راهبردی نظامی و در عرصه سیاسی به استقلال و عدم واگذاری امتیازات سیاسی به دول قدرتمند و در عرصه علمی به میزان رشد علمی کشور توجه میکنند نه اینکه سراغ چند بقالی رو بگیرند ایا شما کشوری که تا قبل از انقلاب حتی یک فشنگ نمیتوانست بسازد و آلان تنها کشور موجد در جهان است که می تواند با لیزر پیشرفته ترین ماهواره های امریکا را کور و ازکار بندازد و صاحب سلاح راهبردی پالس الکترومغنانتیس و ده ها تکنولوژی کم نظیر و بینظیر جهان است و رشد علمی آن به اعتراف آمارهای بین المللی دوازده برابر میانگین رشد علمی جهان است را با دیدن یک سری تخلفات صنفی و ضعف های سیاسی و فرهنگی بی اعتبار و عاجز از مبارزه با زورگویان جهان وصف میکنید شما ایا تمام مبارزات این نظام را با امریکای ابرقدرت و تمام پیروزی های ان را تنها بخاطر مسائلی فرعی مثل بعضی از اقدامات وزارت فرهنگ ارشاد که من خودم اولین منتقدش هستم و سایر تخلفات فرعی غیر تاثیر گذار بر مسائل کلی کشور انکار میکنید در کار شما بسی اشتباهات بزرگ است مثله شما درست مثل کسی است که با دیدن تخلفاتی در سیستم سلامت کشور ی همه اقدامات مثبت و حیاتی آن سیستم سلامت را انکار کند و نبودش را به بودنش ترجیح دهد از آنجا که بنده با خواندن بخشی از کتب و مقلات شما بهره ای برده ام تا حدی برای شما احترام قائلم ولی خدشه به امنیت و اقتدار نظام و کشورم را هیچ گاه برنمیتابم من همانند شما اسیر در گذشته و رنجوره خاطر از رفتار به دور از فرهیختگی یک مشت بیسواد که هیچ ربطی با جریان کلی نظام ندارد نمیشوم و دست به دامان یک شبکه دلقک حامی اجرای سیاست های امریکا و دشمنان اسلام در کشورم نمیشوم تا مستندم را بخش کند امثال مثل شما باید در روشنگری این ملت و نخبه سازی برای بدست گرفتن مناسب حیاتی کشور اسلامی همچو وزارت فرهنگ و ارشاد و پر کردن خلا فرهیختگی و روشنفکری در جامعه گام بردارید نه به بی اعتمادکردن و دل سرد کردن مردم .با ارزوی آقبت بخیر بودن برای شما و تجدید نظر در بخشی از افکارتان
پاسخ:
آقای شعیب. زیر بنای ایستایی و پیشرفت های اجتماعی منوط به همکاری ملی است و همکاری ملی در حالتی که در خوش بینانه ترین نگاه، نیمی از جریانات سیاسی و قومی و فرهنگی و سیاسی کشور را با آن نیم دیگر در تنازع پنهان و آشکار و کار شکنی های گوناگون می بینیم و هر دو سمت با گذاردن چوب لای چرخ یکدیگر، امکانات ملی و فرصت های تاریخی را هدر می دهند و چنان هزینه های سنگینی را به دوش دولت و مردم می گذارند که آن سه هزار میلیارد تومان معروف فقط قسمت کوچک و آشکار شده ای آن هم از عوارض اقتصادی آن است. آیا کسی می داند در پنهان چه میزان نقشه های سیاسی براندازانه در کار است؟ این ها همه محصول تک ساحتی اداره کردن کشور است. زمانی در روسیه شوروی مناصب دولتی را به کسانی می سپردند که عضو حزب کمونیست بود، موردی که ورود به مراتب و مناصب اداری برای مخالفان را بسیار آسان می کرد، چنان که امروز در این جمهوری موکول به داشتن ته ریش و تسبیح و تاییدیه مسجد محول است. در جهانی که آمریکا را به علت دنبال کردن سیاست تک ساحتی محکوم می کنیم نمی توانیم از اداره تک ساحتی جامعه دفاع کنیم. راستی این چه گونه جهان اسلامی است که برگزیدگان سیاسی و روحانی و فرهنگی آن در برابر مستند طوفان نوح به توصیف قرآن کور و کر و لال شده اند؟ ایا تاثیر اعلام صحت توصیفات قرآن در باب این توفان، که مستقیما اشارات مشرکین در تورات و انجیل کنونی را باطل می کند، برای بیدار کردن غیر مسلمین کم تر از انفجار بمب اتم پر سر و صداست؟ آقای شعیب اگر خدای نکرده حریان راست وابسته بار دیگر بدین سرزمین مسلط شود همگی تاوان خواهیم پرداخت و نه فقط به اصطلاح حزب اللهی ها. ضمنا چند یادداشت بعدی را با توجه لازم بخوانید که به خواست خداوند تصاویر درشت تری را ارائه خواهد داد.
شنبه 3 دی 1390 ساعت 05:47 ب.ظ