درباره کتاب استر تورات
http://tarikhema.ir/religions/jewish-religion/7388/about-book-of-esther/
در قسمتی از مطلب بالا که به کمال نشان دهنده استیصال و درماندگی شدید و انفعال جهودان و پیروان ایشان است، می خوانیم:
داستان جعلی از کتاب استر
مدتی است که بیان داستان های جعلی از داستان استر رواج پیدا کرده است . به نظر می رسد ناصر پورپیرار و به تازگی علی اکبر رائفی پور نقش مهمی در ترویج این داستان ها داشته اند .[۲۵] [۲۶]
البته تمام این داستان های جعلی یکسان نیستند اما در اکثر آنها مواردی واژگون نسبت به گفته های کتاب استر بیان می شود. معمولا در این داستان ها بیان می شود که مردخای باعث ملکه شدن استر می شود؛ در حالی که در کتاب استر نقل می شود که خود پادشاه استر را می پسندد. [۲۷]
همچنین در داستان های جعلی هامان به عنوان وزیر کاردان پادشاه معرفی می شود در صورتی که در کتاب استر از وی چهره ای خبیث ارائه شده است که قصد نابودی یهود را دارد . [۲۸]
در داستان های جعلی، هفتاد و هفت هزار نفری که توسط یهودیان کشته شدند، ایرانی و معمولا بی گناه خوانده می شوند، در حالی که در کتاب استر بیان می شود که این هفتاد و هفت هزار نفر از دشمنان یهود در سراسر قلمروی اخشورش بودند و یهودیان برای جلوگیری از نابودی خودشان این اشخاص را کشته اند. [۲۹] موارد چالش برانگیز دیگری هم در داستان های جعلی به چشم می خورد .
از آنجایی که این داستان فقط در منابع یهودی نقل شده است و دیگر منابع مهم در این باره خاموشند باید دید افرادی که بر این داستان جعلی تأکید دارند به چه منابعی استناد می کنند. معتقدان به داستان جعلی در حالی این داستان را یک حقیقت تاریخی می نامند که وجود اشخاصی با نام های استر، مردخای و هامان، در تاریخ هخامنشی در حاله ای از ابهام قرار دارد و شاید اصلا چنین اشخاصی در دربار ایران وجود نداشته اند.
آنچه در هنگام نقل این داستان های جعلی بیان می شود و از همه جالب تر است ربط دادن، سیزده به در به داستان استر و مردخای می باشد که بدون داشتن منابع دست اول بیان می شود.
بی ربط بودن سیزده به در به داستان استر
به طور کلی در میان جشن های به جا مانده از دوره ی باستان جشن سیزده به در کمی مبهم است، زیرا مبنا و اساس دیگر جشن ها را ندارد.[۳۰]
در کتابهای تاریخی اشارهی مستقیمی به وجود چنین مراسمی نشدهاست اما در منابع کهن اشاره هایی به روز سیزدهم فروردین داریم.[۳۱] اما در هیچ کدام از آنها اشاره نشده است که سیزدهم فروردین (تیر روز از فروردین) با جشن پوریم ارتباط دارد. همانطور که اشاره شد، نمی توان وجود افرادی مانند استر، مردخای، هامان و… را در تاریخ ایران و دوره هخامنشی اثبات کرد.
این در حالی است که تا کنون هیچ دانشمندی ذکر نکرده که سیزده نوروز نحس است بلکه قریب به اتفاق روز سیزده نوروز را بسیار سعد و فرخنده دانسته اند.[۳۲] برای مثال در آثار الباقیه ابوریحان بیرونی، جدولی برای سعد و نحس بودن روز ها قرار دارد که در آن برای سیزدهم نوروز که تیر روز نام دارد، کلمه ی سعد – به معنی نیک و فرخنده – آمده است. [۳۳]
بنا بر گفته کتاب استر در عهد عتیق اتفاقات پوریم در سیزدهم و چهاردهم ماه اذار می افتد .[۳۴] باید توجه داشت که این ماه بیشتر نزدیک اسفند ماه است و ماه نیسان یهودیان نزدیک فروردین می باشد.