آقای عربگری. ضمن احترام بسیار به حضرت عالی، به نظر من این که قومی زبان یا تاریخ کهن و متمدنانه داشته باشد، هیچ افتخاری برای مردم امروزی زمین ندارد و امری است مربوط به گذشته. نازیدن به این مسائل از سوی مردمان کنونی حاصل ویروسی یهود ساخته است به اسم به اصطلاح ناسیونالیسم! که خدا می داند فقط برای شکستن کمر اتحاد مسلمین ساخته شده است. توصیه برادرانه من این است که فقط به انسان بودن و موحد بودن خود بنازید که بقیه اش به قدر یک کشک هم ارزش ندارد. اگر زبان عرب هم به واقع ارزش و قربی دارد بواسطه قرآن و گزینش الهی است و بس و هیچ اعتباری بر اعراب نمی افزاید. البته باید به اعراب حق داد که بابت برخورداری از این زبان خوشحال و مفتخر باشند، ولی برتری آنها هم در این دنیا و آن دنیا فقط در تقوا و انسانیت شان خواهد بود مثل بقیه مردم دنیا. و در نهایت به استاد پورپیرار خرده نگیرید که با شما همراهی نمی کنند. آن ذهنی که از منظر پوریم به تاریخ نگاه می کند، اساسا به هیچ وجه من الوجوهی دیدگاه و ادعایی جز آن را نیم پذیرد و نمی تواند که بپذیرد. به این می گویند بنیان اندیشی و تعارف هم ندارد. از نظر خود من زبان های فارسی و ترکی از اساس متعلق به کلنی های یهودی بوده اند و امیدوارم همه شان بروند به درک و بخورند توی سر یهودیان. پاسخ:
آقای محسنی. یهودیان و دست به سینگان آن ها توانسته اند حتی با شعارهایی بی پشتوانه و پوچ، که اعتبار لفظی هم ندارند، مانند خلیج تا ابد فارس، مسلمین همسایه را از یکدیگر متنفر و بیگانه کنند.