مسلم اینکه تعداد رکعات را قرآن تایید نمی کند ، تعداد رکعاتی که مزاحم ارتباط صحیح با خدا بخاطر دقت در رعایت تعداد آنها می شود و به نظر توسط کسانی اختراع شده به منظور ایجاد تشویش در صلاه و تراشیدن دهها دستورالعمل پوچ بدون منبع قرآنی و حتی عقلی مانند «احکام شک در نماز» برای کسب ارتزاق از باورها و دین مردم . نکته جالب دیگر اینکه ما شاهد تعدادی دیگر از آیات هستیم که به حواشی و جزئیات نماز در شرایط گوناگون و یا حتی شیوه وضو گرفتن اشاره کرده اند :یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُکَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَلاَ جُنُبًا إِلاَّ عَابِرِی سَبِیلٍ حَتَّىَ تَغْتَسِلُواْ وَإِن کُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مِّنکُم مِّن الْغَآئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُمْ إِنَّ اللّهَ کَانَ عَفُوًّا غَفُورًا (نساء-43)
وَإِذَا کُنتَ فِیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاَةَ فَلْتَقُمْ طَآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَکَ وَلْیَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْیَکُونُواْ مِن وَرَآئِکُمْ وَلْتَأْتِ طَآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ یُصَلُّواْ فَلْیُصَلُّواْ مَعَکَ وَلْیَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِکُمْ وَأَمْتِعَتِکُمْ فَیَمِیلُونَ عَلَیْکُم مَّیْلَةً وَاحِدَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِن کَانَ بِکُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ کُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَکُمْ وَخُذُواْ حِذْرَکُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا (نساء-102)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَینِ وَإِن کُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواْ وَإِن کُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مَّنکُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُم مِّنْهُ مَا یُرِیدُ اللّهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْکُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَکِن یُرِیدُ لِیُطَهَّرَکُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (مائده-6)
ولی حتی یکبار در قرآن اشاره به تعداد رکعات نشده است .
با تامل در آیات دیگر به این نتیجه می رسیم که نماز ، یک ارتباط بی تکلف بین بنده و خدایش است ، نماز نه تنها در آیین کفری چون «بودیسم» ، «جوکیسم» و ... وجود دارد بلکه از نظر «فرم» مانند همین صلاه مسلمین است ، یعنی در آنها هم «رکوع» وجود دارد و هم «سجود» و تنها اختلاف در اذکار است :
إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی «طه-14»
بنابراین تعداد رکعات اصلا مهم نیست ، بیایید خود را جای مسلمین صدر اسلام بگذاریم ، و تنها دستور امر به «صلاه» به ما داده شود ، ما نماز را چگونه به جا خواهیم آورد ؟ طبیعی است که نماز ما بسیار نزدیک به فرم کنونی آن خواهد بود ، چون در قرآن هم «رکوع» و هم «سجود» بکار رفته است ، رکوع نشانه احترام و خضوع است ، سجود نشانه تسلیم نهایی و مطلق و یکی از فرم هایش می تواند همین پیشانی بر زمین گذاردن باشد ، بنابراین ارکان نماز از خود قرآن استخراج می شود ، می ماند اذکار نماز که هر مسلمان عاقلی آن را از کتاب مقدسش یعنی قرآن انتخاب می کند ، در هنگام ایستادن مهم نیست دست باز باشد یا بسته ، هر کدام که آرامش بیشتر و ارتباط بهتری را برقرار کند درست است ، در حال ایستاده سوره حمد را می خوانیم که هم کوتاه است و هم تقریبا جامع تمام آموزه های قرآنی و بعد از حمد می توانیم یک سوره دیگر بخوانیم . در رکوع و سجود اذکار خاصی الزامی نیست بلکه می توان آیاتی که در آن تسبیح و تحمید پروردگار آمده را خواند ، بخصوص که در روش سنتی هم هیچ ذکر ثابت و مورد توافقی وجود ندارد و این نشان می دهد که حقیقتا صلاه شکل ثابت و مشخصی نداشته ، چه اگر اینطور بود طبیعتا مسلمین همانطور که تعداد رکعات نماز را از سنت پیامبر می دانند باید در مورد ذکری که در هنگام سجود و رکوع توسط پیامبر بکار می رفته هم توافق داشتند .
تعداد سجده و رکعات هم اصلا مهم نیست ، شاید کسی یکبار سجده طولانی کند و ارتباط لازم را با همان یک سجده بر قرار کند وکسی هم با 2 یا 3 یا بیشتر و همچنین تعداد رکعات .
در پایان این آیه قرآن برایم بسیار قابل تامل است که :
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ (نور-41)
پاسخ:
آقای توحید. در قرآن ادای ذکر خداوند، حتی در حالت به پهلو خوابیده در بستر نیز پذیرفته شده است.