آقای پورپیرار من با خواندن متن هایی نظیر متن زیر فکر می کنم که شما زبان فارسی را مادر دیگر زبانهای منطقه می دانید.
http://w3.naria.ir/view/1.aspx?id=596:
"در نتیجه به وضوح می بینیم که متن ۱۲۰ ساله ی تورات که با اصطلاح امروز ترکی خوانده می شود، برای کسب الفاظ لازم، از لغات دو زبان، فارسی و عربی برداشت کرده، حال آن که متن فارسی، که از توراتی ۱۵۵ ساله اخذ شده، تنها از نه لغت عرب: جزیه، جمیع، اعمال، قوت، تفصیل، عظمت، معظم، ایام و مکتوب، کمک گرفته است. پس در زمان ترجمه تورات به ترکی، مترجم به دو مخزن کلام، یعنی فارسی و عربی و به هنگام برگرداندن آن به فارسی، تنها لغات کمکی یک زبان، یعنی عربی را در اختیار داشته است. آیا چنین نگاه بدیعی نمی گوید که یدیش منطقه پوریم، که اینک فارسی گفته می شود، نسبت به یدیش منطقه ی طوفان، که اینک ترکی می نامیم، نه فقط مستقل تر و کارآ تر، بل قدیم تر نیز بوده است؟! از این منظر و در مجموع معلوم می شود که هر دو یدیش منطقه پوریم و حوزه طوفان، بی دریافت کمک وسیع از لغت و قوانین گویش عرب، هرگز توان تبدیل به زبان و اعلام عرض اندام فرهنگی را نداشته اند!"
آیا استنتاج از متن بالا این نیست که زبان فارسی قدیم ترین یدیش این منطقه است که برای تکمیل خود از زبان عربی کمک گرفته و سپس باعث تکامل زبان های دیگر منطقه از جمله ترکی شده است و به نوعی مادر این زبانهاست. اگر چنین نیست لطفا کمی بیشتر توضیح دهید که منشا زبانهای یدیش این منطقه از کجاست و چگونه فارس زبانان که برای خود حکومت و پادشاه داشته اند به این منطقه کوچانده شده و هویت خود را فراموش کرده اند و غیر فارسها از کدام مناطق بربر نشین آمده اند که حتی لغات انتزاعی در زبان یدیش خود ندارند؟