سلام
ممنون از تلاش و حوصله تان در بیشتر شکافتن موضوع خط میخی و رسوا سازی جاعلین دروغ پرداز اجنبی و پیروان و مریدان داخلی آنها . جا دارد در ضمیمه این بحث هم اشاره ای به همین کلاشی در مورد سنگ نوشته های «اورخون» و کتاب آقای صدیق داشته باشیم :
« کشف سنگیاد های ترکی باستان ، یکی از موفقیتهای باستان شناسی جهان بشریت بشمار می رود. به نخستین اشاره ها پیرامون معابد سنگیادهای ترکی باستان در تاریخ «جهانگشای جوینی» بر می خوریم . در منابع چینی نیز اشارات فراوانی به مجموعه های گول تیگین و بیگله غاقان شده است . ولا کن جهان علم تا اواخر سده 18 میلادی از وجود این کتیبه ها بی خبر بود . نخستین بار در سال 1721 بود که «مسر شمیدت» گیاه شناس آن عصر به چند سنگ نبشته با الفبای باستانی یئنی سئی برخورد و سپس «استرالنبرگ» توانست توجه دانشمندان را به وجود و اهمیت سنگیاد های اورخونی جلب کند .
این افسر سوئیسی که در سال 1709 در جنگ پولتاوا اسیر روس ها شد ،به سیبری تبعید گردید. وی در مدت سیزده سال که در تبعید به سر می برد به «مسر شمیدت» در بررسی گیاهان داروئی کمک می کرد.
در سال 1722 دوران اسارت وی به پایان رسید و به کشورش برگشت و در سال 1730 نتیجه تحقیقات خود را منتشر کرد و در اثر منتشره خود ، از سنگ یادهای یئنی سئی بحث کرد. پس از انتشار کتاب وی ، توجه گروه پژوهشگران به منطقه جلب شد و سنگ نبشته های متعددی با الفبای یئنی سئی کشف گردید . در سال 1899 دانشمند روسی «یادرینتسوف» توانست سنگیاد های گول تیگین و بیلگه غاقان را کشف کند .
به دنبال این کشف ، در سال 1890 یک هیئت علمی باستان شناسی فنلاندی!!! به سرپرستی «هئیکل» و در سال 1891 یک گروه دیرین شناس روسی به رهبری «رادلف» به منطقه اعزام شدند.
هر دو گروه از نزدیک سنگیادها را بررسی کردند و تصویر و کپی آنها را به مراکز علمی کشور خود بردند . و هر دو هیئت تصاویر سنگ یادها را به صورت دو اطلس بزرگ به چاپ رسانیدند ، این اطلس ها در سال 1892 به گونه ای چاپ عکسی و بدون آوا نوشت و ترجمه چاپ شد.
پس از نشر اطلس ها ، دیرین شناسان آغاز به تلاش برای قرائت متون سنگیادها کردند. سرانجام دانشمند بزرگ دانمارکی «تامسن» در سال 1893 توانست گره های موجود را بگشاید و متون سنگیادها را بخواند. او نخست کلمات تنگـــــــری «tengri» ، تورک«turk» و گؤل تیــــــگین«gultigin» را که در متون کتیبه ها فراوان به کار رفته بود ، توانست بخواند و سپس با استفاده از حروف به کار رفته در این سه کلمه ، موفق به قرائت سرتاسر متون کتیبه ها شد»