با سلام
استاد گرانقدر و دوستان عزیز خدارا شاکرم که امروزه بنیان اندیشی موجب شده تا گفته های به ظاهر اساتید دانشگاه را با نیشخندی پاسخ گوییم و اینکه چرا این اساتید در گرداب جعل دست و پا میزنند را بیش از پیش درک کنیم . کشوری که به گفته این دانشگاهیان بیش از سی و چند زبان و خط داشته و جالب اینکه با خط دیگری به زبان دیگری مینوشتند و کلمات خط دیگری را به همان خط به زبان خود و با معانی مختلف میخواندند و هزوارش مینامیدند و نیز مدعی داشتن بزرگ ترین ادیبان و شاعران وطن پرستن بودند حالا چه شده که با چنین پیشینه ای در دانشگاه ذهن این اساتید را چنین سوالاتی فرا میگیرد و باز هم چشمانشان تاریک است از دریافت حقیقت ؟؟؟؟؟؟؟
.....................
Kordafvaan Eftexaari
آسیب هایی به دستور زبان فارسی از دستور زبان عربی وارد شده که بخشی از آن ناشی از مکتوبات سده های گذشته و تلاش های ادیبان برای استفاده از کلمات عربی و دستور زبان عربی به جای دستور زبان فارسی و کلمات فارسی به منظور فخرفروشی و زیبایی ادبی و گاه رسمیت بخشیدن به کلام شان یا اثرگذاری بر مخاطبان خاص است.
یکی از این آسیب ها که امروزه خود نیز ناخودآگاه درگیر آن هستیم ، تزلزل طبقه ی بسته ی زبان فارسی است به طوریکه امروزه در یک نوشته ی معمولی یا حتی آکادمیک به سختی می توانیم جملات مستقیم بیابیم و بیشتر آنها جملات مقلوبی است که ساختمان و الگوی درست و مشخصی ندارند در محاوره که اوضاع بسیار وخیم تر می باشد.
در گذشته الگوی جمله سازی برای زبان فارسی مشخص بود و پس و پیش شدن نقش ها در ساختار آن ، تنها در شعر و نظم دیده میشد ولی امروزه نثر فارسی زبانان بلکل درگیر این مشکل شده ، جملات دستورمند زبان فارسی بسیار محدود هستند مگر در جملات کوتاه.
واقعیت تلخ این است که امروزه دیگر نمی توانیم بگوییم تنها در شعر ، جملات مقلوب به کار می رود بلکه باید بگوییم تنها در آثار قرون اولیه باید دنبال جملات الگودار و دستورمند بگردیم.