با سلام خدمت استاد و دوستان گرامی
از پرسپکتیو اشیاء منعکس گشته در آب ، می توان به چندگانگی خط دید در آنها پی برد .
1 : پرسپکتیو نرده ها. پرسپکتیو مجسمه . پرسپکتیو درختان .
با توجه به خط و زاویه ی دید عکاس ، و پرسپکتیو انعکاس نرده ها و درختان ، با این قانون می بایست به همان نسبت انعکاس مجسمه زیر خط دید قرار گیرد ، و در اینصورت نیز فضای خالی دست و بالا تنه ی شخص از بین خواهد رفت . در حالیکه انعکاس مجسمه عینأ وارونه ی مجسمه می باشد ، و در صورتی چنین انعکاسی را شاهد خواهیم بود که ، خط دید عکاس پایین تر از نرده باشد ، و در آن موقع نیز با پرسپکتیوی دیگر از درختان و نرده مواجه خواهیم گشت .
2 : اگر خط افقی زمین پا خورده را بنگریم ، و فاصله ی مابین درختان پس زمینه با مجسمه را در نظر بگیریم ، ردیف در ختان چنار پشتِ مجسمه که به عمق عکس اشاره دارند را نیز در آب می بینیم ، آنگاه چه گونه درختی که در ردیف اول چنار ها قرار دارد ، انعکاس نمی یابد ؟! ( درخت مورد اشاره ی استاد پورپیرار )
3 : برای تضاد مابین پرسپکتیو اشیاء با انعکاس آن ، عکس را وارونه ( همانگونه که موسسه مطالعات تاریخ ایران نگریسته است ! ) نظاره نماییم ، بیشتر خود را عرضه خواهد داشت ؛ و اگر خط بالای نرده های راست و چپ مجسمه را به هم متصل نماییم خواهیم دید بر روی یک خط افقی قرار می گیرند ، اما انعکاس آن هماهنگ با هم " انحنا " یافته اند !؟
4 : خط دید عکاس روی پاهای اسب قرار دارد ، آنگاه می بایست در انعکاس نرده ها پرسپکتیوی دیگر را می دیدیم ؛ یعنی قسمت های زیرین تیرهای فلزی نرده را بیشتر مشاهده می نمودیم ، و با این دید فضاهای خالی انتهای مدور قلب ( اسلیمی مانند ) " بسته " می بود ، نه اینکه عینأ با همان فضای خالی که تقریبأ نزدیک به خط دید عکاس می باشد انعکاس یابد ! ( یعنی خط دید که بالاتر قرار می گیرد ، اشیاء نزدیک تر به آب ، با پرسپکتیو بیشتری نسبت به اشیاء دورتر انعکاس می یابند ؛ و قسمتهایی که به سبب بالا بودن خط دید نمی توان دید " زیر اشیا " در آب انعکاس می یابند .
5 : با توجه به قانون انعکاس که بیان گردید ، شاهد پرسپکتیو در اشیاء دورتر ( درختان پس زمینه ) هستیم ، یعنی ارتفاع کوتاه و فاصله ها کمتر گشته ، اما چرا چنین پرسپکتیوی برای اشیاء نزدیک تر به آب ، بیشتر نگردیده است ؟!