با سلام
جناب پورپیرار ، با توجه به اینکه ایام غدیر خم می باشد، لطفاً به این سوال جواب دهید:«حُرِّّمَت علیکم المَیته و الدّمُ و لَحمُ الخِنزیر و مااُهِلََّّ لغیِرالله بِه و المُنخَنِقه و الموقوذه و المُترَدیّه و النَّطیحه و ما اکَلَ السَّبعُ الاّما ذکَّیتُم و ما ذُبِحَ علَی النُصُب و أن تَستقسموُا بِالأزلام ذلکم فِسقُ الیوم َیِئسَ الّذینَ کَفَروا مِن دینِکُم فَلا تَخشَوهُم وَ اخشَون الیَوم اکملتُ لکُم دینَکُم و اتمَمتُ علَیکُم نِعمَتی و رضیتُ لکُمُ الاسلامَ دیناً فَمَن اضطُرَّ فی مَخمَصه غَیرَ مُتَجانِفٍ لاثم فاِنَّ اللهَ غَفورٌ رَحیم »
شما در مقاله اسلام و شمشیر گفتید که : بارها و بارها از منابر شنیده و در کتاب ها خوانده ایم که آیه فوق در اعلام مجاز و غیر مجاز بودن انتخاب و صرف مواد خوراکی را، سند وقوع مراسم اعلام جانشینی امام علی از زبان پیامبر و با نظارت الهی در موقف غدیر قرار داده اند. متوسلان به این گمان شاید نمی دانند مصادره این آیه که تنها از حلال و حرام خوراک می گوید و به خصوص با توحه به تکمله آرام بخش انتهایی آن، که مضطر و ناچار را به شرط عدم تظاهر به گناه، از اجابت دستور معاف می کند، از عمده ترین مظاهر مصادره قرآن و نصب بهتان بر آیات آن است.
حالا سوال این است که : در آیه اشاره به یأس کافران از دین اسلام شده است . چگونه امکان دارد کامل شدن احکام موجب ناامیدی کفار از نابودی اسلام گردد؟آیا حرمت گوشت گوسفندی که از بلندی پرت شده یا صید حیوان وحشی شده و یا امثال اینها کفار را مأیوس نموده است؟
به امید علنی نمودن و یک جواب منطقی.