عبدالمجید ارفعی
توضیح داد: در سالهای 2003 و 2004 میلادی کنگرههایی با محوریت پیوندهای باستانی و فرهنگی میان کشورهای مختلف برگزار شد که در آن، اعضای هیأت علمی کنگرهی آمریکا نیز حضور داشتند. آنها موافقت کردند تا این الواح در بستههای 300تایی به ایران بازگردانده شود. به همین دلیل، نخستین بستهی 300تایی در سال 1383 با تبلیغات زیاد که نیت فرهنگی دو کشور ایران و آمریکا را نشان میداد، به ایران بازگردانده شد؛ ولی این قضیه سبب شد چند خانوادهی یهودی در آمریکا غرامت کشته شدن تعدادی از اعضای خانوادهی خود را در یک بمبگذاری در آمریکا از ایران بخواهند و اعلام کردند که این الواح باید در آمریکا حراج و غرامت آنها پرداخت شود.
او بیان کرد: در آن زمان، دادگاه از راههای سیاسی نامهای به وزارت خارجهی ایران فرستاد و درخواست معرفی یک وکیل برای احقاق حق خود را کرد. ایران نیز چون قضیهی غرامت یهودیها و دادگاه را قبول نداشت، وکیلی معرفی نکرد. به همین دلیل، دادگاه بهعلت حضور نداشتن نمایندهی ایران و با رد این مطلب که دانشگاه شیکاگو نمیتواند نمایندهی ایران در این دادگاه باشد و فقط امین اموال است، به حراج الواح هخامنشی رأی داد.
http://old.isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1739367&Lang=P