ستارگان دروغ و خیانت

جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)

ستارگان دروغ و خیانت

جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)

بحث حرارت و گرمای بدن و انتقال آن به محیط

موومان

شنبه 20 اسفند 1390 ساعت 11:35 AM

سلام و خدا قوت

من برای سوال پزشکی سوم شما یک جواب پیدا کردم. شما پرسیده اید: «چرا انسان که تمام ارگان های اش در حرارت ۳۷ درجه در نهایت تطبیق عمل می کند هنگامی که حرارت محیط به ۲۵ درجه می رسد احساس گرما می کند و دکمه کولر را می زند؟»

فرض شما اشتباه است، زیرا در حالت عادی تمام ارگانهای بدن انسان همگی دمای مساوی ۳۷ درجه ندارند، بلکه بدن انسان یک «پروفایل دمایی» دارد که گرمترین قسمت آن مربوط به امعا و احشای داخلی و مرکزی و شکمی است که در آنجا دما برابر با ۳۷ درجه است؛ اما هرچه از شکم دورتر شویم و به سمت اندامهای انشعابی دست و پا برویم، دما کمتر و کمتر میشود بطوریکه در انتهای دستها و پاها این دما به کمتر از ۲۷ درجه نیز می رسد.

به علاوه، در روزهای سرد خود این پروفایل هم تغییر می کند و ناحیه ی ۳۷ درجه کوچکتر و مترمرکزتر می شود و حتی دمای انتهای دستها و پاها به زیر ۲۵ درجه هم می رسد.

بنابراین، دمای ایده آل محیط برای انسان ۳۷ درجه نیست، بلکه چیزی در حدود ۲۵ تا ۲۷ درجه است. اگر گرمتر از آن شود لباس خنکتر می پوشیم و کولر را روشن می کنیم و اگر سردتر شود لباس گرم می پوشیم و از وسایل گرمازا استفاده میکنیم.

پاسخ:
آقای موومان. حد اکثر حرارت قابل تحمل در مجموع جسد انسان 42 و حد اکثر تحمل سرما برای سیستم های زیستی آدمی 35 درجه و پس از آن مرگ است. ضمنا طرح سئوال برای شرایط عادی است اما اشارات شما به شرایط بحرانی مربوط می شود.

موومان

شنبه 20 اسفند 1390 ساعت 1:27 PM

نه چنین نیست که شما می فرمایید. اتفاقا پروفایل دمایی بدن که من از آن صحبت کردم کاملا مربوط به شرایط عادی و معمول است. در کتابهای مرجع فیزیوتراپی نمودار هندسی این پروفایل دمایی به دقت ترسیم شده است و می توانید به آنها رجوع نمایید. مرگ در اثر افت دمای بدن که شما به آن اشاره کرده اید، به معنای افت دمای قسمت مرکزی بدن (یعنی شکم و تنه) است، و نه افت دمای دست و پا.

اشکال استدلال شما این است که درجه حرارت تمام نقاط بدن را یکسان و یکنواخت می پندارید در حالی که اصلا اینطور نیست. برای نمونه، این مثال را می آورم: چرا انسان در بیشتر مواقع به راحتی با پوشیدن لباس آستین کوتاه دستها و ساعدها و بازوهای خود را عریان می کند و احساس سرما ندارد، اما در همان شرایط عریان کردن تنه ی مرکزی و شکم باعث احساس سرمازدگی می شود، و مثلا به طرف گفته می شود که برای اینکه به روده هایت سرما نزند شکمت را بپوشان؟ علت مسئله ساده است: درجه حرارت شکم بیشتر از درجه حرارت بازوها و دستها است. بطوری که دستها به علت عدم تفاوت درجه حرارتشان با محیط احساس سرما نمی کنند، ولی شکم احساس سرما می کند.

من این پروفایل دمایی بدن را شخصا در یک کتاب مرجع فیزیوتراپی مشاهده کرده ام و می توانم آن را به شما نشان دهم.

با تشکر

مهدی - مهدی

شنبه 20 اسفند 1390 ساعت 3:47 PM

در مورد سئوال سوم جناب آقای پورپیرار این قدر می شود گفت که بدن انسان یک موتور است و مانند هر موتور دیگری با اختلاف دما کار می کند و به شرطی درست کار می کند که دمای بیرون به حد معینی کمتر از درون آن باشد. یعنی اگر برای مدت طولانی دمای درون و بیرون آن برابر شود یا به هم نزدیک باشد، فرآیندهای حیاتی آن دچار اختلال می شود. اما نکته عجیب اینجاست که این رفتار انسان در مقابل دمای بیرون زمانی که در هوا غوطه ور است با زمانی که در آب غوطه ور است یکسان نیست. مثلاً هوای 27 درجه برای او گرم ولی آب 27 درجه برای او سرد است.

پاسخ:
آقای مهدی - مهدی. غرض این که بدانیم کودکان بسیاری از میان اقوام و سرزمین های گوناگون دانش و امکان رعایت بهداشت را ندارند و نیرومندند. شاید هم مسئله را سازندگان صابون و کرم های ضد آفتاب به صورت امروزین در آورده اند که خلاف تمام عناصر طبیعی انسان از تابش خورشید واهمه دارد!
قابل قبول است که رعایت بهداشت احتمالا بر طول عمر آدمی می افزاید اما ممکن است توجه دهیم که این گونه رعایت بهداشت ده ها عارضه ناشناس دیگر را موجب می شود که آدمی در جدال با آن ها ناتوان مطلق است.
آیا هرگز در اطراف خود یک مبتلای به میگرن بوده است؟!

موومان (خواهش میکنم نصب شود)

شنبه 20 اسفند 1390 ساعت 7:09 PM

آقای مهدی و آقای پورپیرار

بدن انسان در اثر فعالیتهالی حیاتی خود بصورت مداوم در حال تولید گرماست که برای حفظ تعادل باید آن را به طور مداوم به محیط پس دهد. بدن یک انسان بالغ به طور متوسط چیزی در حدود ۱۰۰ وات (یعنی به اندازه ی یک لامپ ۱۰۰ واتی) از خود گرما منتشر می کند. این حرارت توسط سه مکانیزم عمومی منتشر می شود: هدایت، کنوکسیون و تشعشع. در انسان تقریبا ۶۰٪ حرارت توسط تشعشع به محیط پخش می شود.

نکته ی مهم این است که انتقال گرما در هر سه مکانیزم تابع «اختلاف درجه حرارت بین سیستم و محیط» می باشد. همانطور که در کامنت قبل گفتم، در حالت «عادی» (و نه بحرانی) پروفایل دمایی بدن انسان از ۳۷ درجه در مرکز بدن تا زیر ۳۰ درجه در بخشهای انتهایی متغیر است. بنابراین، نتیجه ی مهم این است که میزان انتقال حرارت از بدن به محیط، نه تابعی از دمای مرکزی، بلکه تابع اختلاف دمای «سطح پوست» با محیط اطراف است. از آنجا که سطح پوست دمای پایینتری از مرکز بدن دارد (و خود این دما در سرتاسر پوست در نواحی مختلف متفاوت است) بنابراین دمای ایده آل محیطی برای انسان کمتر از ۳۷ درجه خواهد بود.

در ضمن، در مورد سوال آقای مهدی: علت این که چرا هوای ۲۷ درجه به نظر گرم می رسد در حالی که آب ۲۷ درجه خنک احساس می شود این است که ضریب انتقال حرارت کنوکتیو (یعنی h) در مورد آب خیلی بالاتر از هواست. به این ترتیب، آب ۲۷ درجه میزان گرمای خیلی بیشتری نسبت به هوای ۲۷ درجه از بدن انسان جذب می کند و باعث احساس خنکی می شود.

پاسخ:
آقای موومان. با فرض وجود این فانتزی و برقراری روابط ملوک الطوایفی میان اجزاء یک جسم معین، باز هم گرما و سرما یک احساس سراسری و عمومی است، نه منطقه ای. همان که سرانجام ما را می پوشاند و یا برهنه می کند. اشاره می کنم برای انتقال حرارت در شرایط سرد، در دست های مان می دمیم که احتمالا از جیب بیرون کشیده و گرم است. چنان که در شرایط گرم صورت مان را خنک می کنیم و نه ناف مان را.

حذف

شنبه 20 اسفند 1390 ساعت 8:59 PM

آب و هوا که یکی نیستند.
وقتی داخل هوا هستید:
انتقال حرارت از بدن به محیط کمتر است.
وقتی از آب خارج می شوید قطرات آب ضمن اینکه خیلی زود سردتر می شوند، به علاوه بیشتر از بدن حرارت جذب می کنند و بخار می شوند و سردتر می شود. به همین دلیل در قدیم که می رفتیم استخر های سنتی، می گفتند اگر سردتون شد، نرید جلوی آفتاب دراز بکشید، چون این طوری بیشتر می لرزید مادامیکه خشک بشید. باید داخل آب بیایید.

وقتی داخل آب هستیم:
انتقال حرارت از بدن ما به آب بیشتر صورت میگیرد و به علت کنترل کمتر بر دمای آب، تبخیر آب و غیره، ما بیشتر سرما را حس می کنیم.
به هر حال، ممنون که هم اون کامنت قبلی رو تایید نکردید و هم جواب سوال رو نمی دید! فکر کنم گیومه بذارم بهتره!

موومان (لطفا این یکی بجای قبلی نصب ش

شنبه 20 اسفند 1390 ساعت 10:05 PM

آقای مهدی و آقای پورپیرار

بدن انسان در اثر فعالیتهالی حیاتی خود بصورت مداوم در حال تولید گرماست که برای حفظ تعادل باید آن را به طور مداوم به محیط پس دهد. بدن یک انسان بالغ به طور متوسط چیزی در حدود 100 وات (یعنی به اندازه ی یک لامپ 100 واتی) از خود گرما منتشر می کند. این حرارت توسط سه مکانیزم عمومی منتشر می شود: هدایت، کنوکسیون و تشعشع. در انسان تقریبا 60% حرارت توسط تشعشع به محیط پخش می شود.

نکته ی مهم این است که انتقال گرما در هر سه مکانیزم تابع «اختلاف درجه حرارت بین سیستم و محیط» می باشد، به عبارت دیگر جهت دفع گرمای اضافی بدن در شرایط عادی (بدون تعرق و سایر واکنشهای اضطراری) باید درجه حرارت محیط کمتر از حرارت بدن باشد. از طرف دیگر، همانطور که در کامنت قبل گفتم، در حالت «عادی» (و نه بحرانی) پروفایل دمایی بدن انسان از 37 درجه در مرکز بدن تا زیر 30 درجه در بخشهای انتهایی متغیر است. بنابراین، نتیجه ی مهم این است که میزان انتقال حرارت از بدن به محیط، نه تابعی از دمای مرکزی، بلکه تابع اختلاف دمای «سطح پوست» با محیط اطراف است. از آنجا که سطح پوست دمای پایینتری از مرکز بدن دارد (و خود این دما در سرتاسر پوست در نواحی مختلف متفاوت است) بنابراین دمای ایده آل محیطی برای انسان خیلی کمتر از 37 درجه (یعنی چیزی در حدود 25 تا 27 درجه) خواهد بود.

در ضمن، در مورد سوال آقای مهدی: علت این که چرا هوای 27 درجه به نظر نسبتا گرم می رسد در حالی که آب 27 درجه خنک احساس می شود این است که ضریب h (یعنی ضریب انتقال حرارت کنوکتیو) در مورد آب خیلی بالاتر از هواست. به این ترتیب، آب 27 درجه میزان گرمای خیلی بیشتری نسبت به هوای 27 درجه از بدن انسان دفع می کند و باعث احساس خنکی می شود.

پاسخ:
آقای موومان. حتی اگر این فانتزی و برقراری روابط ملوک الطوایفی در بدن را جدی بگیریم، باز هم سرما و گرما یک برآیند نهایی و احساس سراسری است. همان که بدون ملاحظات منطقه ای، سرانجام ما را دعوت می کند که خود را بیش تر و یا کم تر بپوشانیم. به گمانم فقط توجه به یک تابلو این بحث را می بندد: در سرما و برای انتقال گرما به سراسر بدن در دست های گرم مان می دمیم که از جیب بیرون کشیده ایم و در گرما صورت را خنک می کنیم، نه شکم را.

یکشنبه 21 اسفند 1390 ساعت 07:08 ب.ظ