ستارگان دروغ و خیانت

ستارگان دروغ و خیانت

جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)
ستارگان دروغ و خیانت

ستارگان دروغ و خیانت

جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)

ترجمه چند آیه در باب حجاب

منصور

شنبه 26 شهریور 1390 ساعت 6:07 PM
سلام خدمت استاد گرامی و دوستان محترم
ما به اعتبار باطل بودن تمام مکتوبات مدعی قدمت بیش از 200 یا 300 سال پیش افتخار تلمذ خدمت جنابعالی را داریم. اینها الفبای بنیان اندیشی هستند که همه به آن پایبندیم. آنچه خدمتتان ارائه کردم از خود قرآن بود وگرنه بر شما پوشیده نیست که تمام لغتنامه های موجود از «مجمع البحرین و قاموس و المفردات و لسان العرب و العین و فرهنگ ابجدی» گرفته تا فرهنگ لغتهای امروزی مانند «المورد» ، همگی در برابر کلماتی نظیر جلابیب یا هادوا دست به دامن ابو فلان و ابن فلان شده اند.
بحث پیرامون آیه 59 سوره احزاب به اینجا رسید که حضرتعالی محتوای این آیه را تأکیدی بر شناخته نشدن افراد بر شمرده در آیه و بنابراین اذیت نشدن آنها می دانید و البته ظاهرا آیه 53 هم چنین برداشتی را تقویت می کند. به چند دلیل چنین برداشتی محل سوال است:
اول اینکه صریح آیه می فرماید «ذالک أدنی أن یعرفن » نه «ادنی ان لا یعرفن» و استنباط معنای معکوس از صریح قرآن دور از ذهن است. ما تا قرائن و نظایری در خود قرآن نیافته ایم نمی توانیم چنین استنتاجی بکنیم. قبلا عرض شد که در سراسر قرآن کلمه ادنی بعنوان اسم تفضیل و متضاد برخی کلمات مانند اکبر،اکثر، اقصی، اْخری (آخرت) و خیر، کمیت یا کیفیت عبارت پس از خود را کمتر می کند. در موارد دیگر هم احتمال وقوع عبارت پس از خود را افزایش می دهد از جمله (33،59).
دوم اینکه در آیه 53 خداوند از مومنین می خواهد که از پشت حجاب با زنان پیامبر سخن بگویند و بلافاصله توضیح می دهد که قلب های شما و آنها طاهرتر می ماند. در اینجا خداوند صراحتا دلیل سخن گفتن از پشت پرده را نه ناشناخته ماندن که پرهیز از هر گونه تأثیر احتمالی ناشی از دیدن می داند که ممکن است ضمیر انسان را بخود مشغول کند. حتی همین آیه می تواند بیانگر این باشد که زنان پیامبر فاقد پوششی بوده اند که امروزه بعنوان حجاب اسلامی مصطلح شده است و بنابراین لازم بوده از پشت پرده با مومنین حرف بزنند.
سوم اینکه خداوند در آیات قبلی زنان پیامبر را ابتدا مخیر می کند بین آزادی معمولی که زنان دیگر دارند و ماندن بعنوان همسر پیامبر.(28) در صورت انتخاب گزینه دوم شرایط سخت خود را به آنها تفهیم می کند (29 به بعد) .تهدید می کند که به احدی از زنان دیگر شباهت ندارید و از خانه خارج نشوید پس محلی برای اذیت شدن آنها نمی ماند. خداوند حتی در داخل خانه پیامبر هم قوانین سختی برایشان وضع می کند، اینکه غیر از مردان محرم(55) هیچیک از مردان دیگر حق ندارد مگر از پشت پرده با آنها حرف بزنند در این حرف زدن هم خداوند زنان پیامبر را بیم می دهد که مواظب لحن و محتوای حرف زدن خود باشند حتی نوعی اکراه از گفتار خداوند دریافت می شود مبنی بر اینکه اصلا مومنین به خانه پیامبر وارد نشوند و حتی اگر برای شام و ناهاری دعوت شدند بی هیچ حرفی بروند بخورند و بی معطلی خارج شوند و تاکید می کند وقتی که خدا و پیامبر حکم کنند دیگر کسی اختیار سرپیچی ندارد. خداوند همچنین در آیه 40 راه سوء استفاده برخی را می بندد که خود را فرزند پیامبر می نامند تا انحصار ورود به خانه ایشان را داشته باشند. می فرماید پیامبر پدر احدی از رجال شما نیست. (این آیه لابلای انبوهی آیات مربوط به مراوده مومنین با خانواده پیامبر آمده است و بخوبی می تواند چنین مفهومی را برساند. ضمن اینکه بساط اولاد پیغمبر بازی در عصر حاضر را نیز در هم می پیچد). خداوند در مقطعی حتی پیامبر را از گرفتن زن جدید منع می کند. همچنین خداوند خیال همه را راحت می کند «پس از پیامبر هیچ کس حق ازدواج با آنها را ندارد آنها مادر مومنین هستند» و بالاخره در آیات 60 و 61 علت تمام این محدودیت ها روشن می شود، منافقین و شایعه سازی های آنها.
با مرور این آیات انسان می تواند بخوبی در جو حاکم بر زمان پیامبر قرار گیرد.
چهارم اینکه شناخته شدن مباینتی با اذیت نشدن ندارد ؛ چه اینکه مزاحمین روزمره یا مردم عادی وقتی بدانند فلان کس شخصیت مهمی است و مخصوصا زن پیامبر خداست، حتی به او احترام می گذارند و هرگز اجازه آزار رساندن به او را به خود نمی دهند، اما اگر نشناسند چنین چیزی بعید نیست. همچنین ناشناختگی ماهوی مباینتی با شناخته بودن ندارد، فرض کنید در میان زنان فقط یک نفر سرتاپای خود را بپوشاند شما وقتی او را می بینید نمی دانید که کیست اما می دانید این همان کسی است که با بقیه فرق دارد در واقع او را بیشتر از بقیه می شناسید.
با این تفاصیل 26 آیه بعد از آیات مربوط به چگونگی رفتار زنان پیامبر با مردان غریبه خداوند بطور کلی به پیامبر می فرماید که به زنان و دختران خودت و دیگر مومنین بگو که «یدنین علیهن من جلابیبهن ذالک ادنی ان یعرفن فلا یوذین». می توان گفت اینجا اصلا موضوع پوشش نیست چون خداوند در 20-30 آیه قبل تمام موارد موکد را بر شمرده. در اینجا همانطور که دوست عزیز جناب عابدی فرمودند باید از معنی کلمه جلب کمک گرفت : در واقع اینجا خداوند توصیه می کند که زنان مومن بین خود جیغ و صیحه(معنی جلب) خود را کمتر کنند. همانطور که گفته شد مضاعف کردن حرف «ب» در کلمه جلب و تبدیل به «جلبب» تاکید بر مداومت آن است، چیزی که همواره در خانم ها سراغ داریم. اگر یک اتوبوس پر از مرد باشد و فقط یک زن سوار باشد هیچ صدایی نمی آید اما اگر فقط یک زن دیگر سوار شود آنگاه سکوتی نخواهد بود!
 
 
 
 
 
منصور
شنبه 26 شهریور 1390 ساعت 6:08 PM
برای اینکه دوستان کمی در فضای حاکم بر زمان رسول الله قرار گیرند متن آیات 28 تا 61 را می آورم اگر استاد صلاح دانست تایید می کند. با تشکر
اى پیامبر، به زنانت بگو: اگر خواهان زندگى دنیا و زینت آن هستید، پس بیایید تا شما را بهره‏مند سازم و به وجهى نیکو رهایتان کنم (28) و اگر خواهان خدا و رسولش و سراى آخرت هستید، پس خدا برای نیکوکاران شما پاداشى بزرگ فراهم کرده است. (29) اى زنان پیامبر، هر کس از شما مرتکب کار زشت مبینه ای شود، خدا عذاب او را دو برابر مى‏کند. و این بر خدا آسان است. (30) و هر کس از شما که فرمانبردار خدا و پیامبرش باشد و کارى شایسته کند، دو بار به او پاداش دهیم. و براى او رزقى کریم آماده کرده‏ایم. (31) اى زنان پیامبر، شما همانند احدی از زنان دیگر نیستید، اگر از خدا بترسید. پس به نرمى سخن مگویید تا آن مردى که در قلب او مرضى هست به طمع افتد. و سخن پسندیده بگویید. (32) و در خانه‏هاى خود بمانید. و مانند زمان جاهلیت اولی تبرج نکنید. و نماز بگزارید و زکات بدهید و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید. خدا مى‏خواهد پلیدى را از شما اهل بیت بزداید و حقیقتا شما را پاک دارد. (33) آنچه را در خانه‏هایتان از آیات خدا و حکمت تلاوت مى‏شود، یاد کنید، که خدا باریک‏بین و آگاه است. (34) خدا براى زنان و مردان مسلمان و مؤمن و مطیع و راستگو و شکیبا و خاشع و صدقه‏دهنده و روزه‏دار و آنانکه که فروج خود حفظ مى‏کنند و یادکنندگان خدا، آمرزش و مزدى بزرگ آماده کرده است. (35) مرد و زن مؤمنى را نرسد که چون خدا و پیامبرش در کارى حکمى کردند آنها را در آن کارشان اختیارى باشد. هر که از خدا و پیامبرش نافرمانى کند سخت در گمراهى افتاده است. (36) وَ إِذْ تَقُولُ لِلَّذِى أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ أَمْسِکْ عَلَیْکَ زَوْجَکَ وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تخُْفِى فىِ نَفْسِکَ مَا اللَّهُ مُبْدِیهِ وَ تخَْشىَ النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَن تخَْشَئهُ  فَلَمَّا قَضىَ‏ زَیْدٌ مِّنهَْا وَطَرًا زَوَّجْنَکَهَا لِکَىْ لَا یَکُونَ عَلىَ الْمُؤْمِنِینَ حَرَجٌ فىِ أَزْوَاجِ أَدْعِیَائهِمْ إِذَا قَضَوْاْ مِنهُْنَّ وَطَرًا  وَ کاَنَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا(37)بر پیامبر در انجام دادن آنچه خدا بر او مقرر کرده است حرجى نیست، هم چنان که خدا براى پیامبران پیشین نیز چنین سنتى نهاده بود و فرمان خدا فرمانى است بى‏هیچ زیاده و نقصان. (38)کسانى که پیامهاى خدا را مى‏رسانند و از او مى‏ترسند و از هیچ کس جز او نمى‏ترسند، خدا براى حساب‏کردن اعمالشان کافى است. (39)محمّد پدر هیچ یک از مردان شما نیست. او رسول خدا و خاتم پیامبران است. و خدا به هر چیزى داناست. (40)اى کسانى که ایمان آورده‏اید، خدا را فراوان یاد کنید. (41)و هر بامداد و شبانگاه تسبیحش گویید. (42)اوست که خود و فرشتگانش بر شما درود مى‏فرستند تا شما را از تاریکى به روشنى برد، زیرا خداوند با مؤمنان مهربان است. (43)روزى که با او دیدار کنند درودشان این است: «سلام». و خدا برایشان پاداشى کرامند آماده کرده است. (44)اى پیامبر، ما تو را فرستادیم تا شاهد و مژده‏دهنده و بیم‏دهنده باشى. (45)و مردم را به فرمان خدا به سوى او بخوانى، و چراغى تابناک باشى. (46)و مؤمنان را بشارت ده که از سوى خدا برایشان فضیلتى بزرگ آمده است. (47)از کافران و منافقان اطاعت مکن و آزارشان را واگذار و بر خدا توکل کن، که خدا کارسازى را بسنده است. (48)اى کسانى که ایمان آورده‏اید، چون زنان مؤمن را نکاح کردید و پیش از آنکه با آنها نزدیکى کنید طلاقشان گفتید، شما را بر آنها عده‏اى نیست که به سرآرند. پس آنان را برخوردار کنید و به نیکوترین وجه رهایشان کنید. (49)اى پیامبر، ما زنانى را که مهرشان را داده‏اى و « مَا مَلَکَتْ یَمِینُکَ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَیْکَ » و دختر عموها و دختر عمه‏ها و دختر داییها و دختر خاله‏هاى تو را که با تو مهاجرت کرده‏اند بر تو حلال کردیم و نیز زن مؤمنى را که خود را به پیامبر بخشیده باشد، هر گاه پیامبر بخواهد او را نکاح کند خالصا برای تو غیر از  دیگر مؤمنان. ما مى‏دانیم درباره زنانشان و «ما ملکت ایمانهم» چه حکمى کرده‏ایم، تا براى تو مشکلى پیش نیاید. و خدا آمرزنده و مهربان است. (50)از زنان خود هرکه را خواهى باز گردان یا نگه دار. و اگر از آنها که دور داشته‏اى یکى را بطلبى بر تو گناهى نیست. این کمک می کند شادمان شوند و غمگین نشوند و از آنچه همگیشان را ارزانى مى‏دارى خشنود گردند و خدا مى‏داند که در دلهاى شما چیست. و خداست که دانا و بردبار است. (51) بعد از این زنان، هیچ زنى بر تو حلال نیست و نیز زنى به جاى ایشان اختیار کردن، هر چند تو را از زیبایى او خوش آید مگر «ما ملکت یمینک». و خدا مراقب هر چیزى است. (52) اى کسانى که ایمان آورده‏اید، به خانه‏هاى پیامبر داخل مشوید مگر به خوردن طعامى اذن دهد (آنهم)  بى‏آنکه منتظر بنشینید. اگر دعوت شدید داخل شوید و همینکه خوردید پراکنده گردید. نه آنکه سرگرم سخن گفتن شوید. هر آینه این کارها پیامبر را آزار مى‏دهد و او از شما شرم مى‏دارد. ولى خدا از گفتن حق شرم نمى‏دارد. و اگر از زنان پیامبر چیزى خواستید، از پشت پرده بخواهید. این کار، هم براى دلهاى شما و هم براى دلهاى آنها پاک دارنده‏تر است. شما را نرسد که پیامبر خدا را بیازارید، و نه آنکه زنهایش را بعد از وى هرگز به زنى گیرید. این کارها در نزد خدا گناهى بزرگ است. (53) اگر چیزى را آشکار کنید یا مخفى دارید، در هر حال خدا به هر چیزى آگاه است. (54)بر ایشان ایرادی نیست در مورد پدر و پسر و برادر و برادرزاده و خواهرزاده و آنان همدین و یا کنیزان خود. و باید از خدا بترسید که خدا بر هر چیزى ناظر است. (55) خدا و فرشتگانش بر پیامبر صلوات مى‏فرستند. اى کسانى که ایمان آورده‏اید، بر او صلوات فرستید و سلام کنید سلامى نیکو. (56) هر آینه کسانى را که خدا و پیامبرش را آزار مى‏دهند، خدا در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابى خوارکننده مهیا کرده است. (57) و کسانى که مردان مؤمن و زنان مؤمن را بى‏هیچ گناهى که کرده باشند مى‏آزارند، تهمت و گناه آشکارى را بر دوش مى‏کشند. (58) اى پیامبر، به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که بر خود جلابیبشان را کمتر کنند تا شناخته تر شوند پس اذیت نشوند. و خدا آمرزنده و مهربان است. (59) اگر منافقان و کسانى که در دلهایشان مرضى است و آنها که در مدینه شایعه مى‏پراکنند از کار خود باز نایستند، تو را بر آنها مسلط مى‏گردانیم تا از آن پس جز اندکى با تو در شهر همسایه نباشند. (60) اینان لعنت‏شدگانند. هر جا یافته شوند باید دستگیر گردند و به سختى کشته شوند. (61)
پاسخ:
اقای منصور. با سپاس از توجه شما به دقایق بیان در قرآن، امیدوارم به خواست خداوند و استمهال اجل  یادداشت بعد از مجموعه اسلام و شمشیر به حل برخی گمانه ها در مورد آیات قرآن  کمک کند.
یکشنبه 10 مهر 1390 ساعت 07:55 ب.ظ
0 نظر