سلام علیکم
اگر امروز تنها متن معتبر و قابل استناد قرآن است، ما مجبوریم آن را فقط از روی خودش بفهمیم. قرآن خود بارها و بارها از ما خواسته چرا در این آیاتش تفکر نمی کنیم، تدبر نمی کنیم، تعقل نمی کنیم، تفقه نمی¬کنیم. استاد نازنین ممنون می شویم ما روشن بفرمایید که خداوند دقیقا از ما چه خواسته است. چون ظاهرا تا معنی کلمات و جملات را نفهمیم نمی توانیم در آنها تفکر و تدبر کنیم. از کلمات منضم به «ماادریک» که بگذریم، کلمات بسیار دیگری هم غامض و متروک به نظر می¬رسند، از بسیاری از این کلمات هم می¬توان گذشت(آنهایی که مربوط به امتهای پیشین بوده)، اما بسیاری کلمات در قالب یک حکم از سوی خداوند ارائه شده و باید اجرا کنیم. این احکام در بسیاری موارد شخصی است، اما در بسیاری موارد دیگر جنبه اجتماعی پیدا می کند مانند مجازات های مختلف از جمله قصاص، دزدی، طلاق، کشتن دشمنان و منافقان، .... این اوامر خداوند در باره روابط مومنان با خانواده خود، با دیگر مومنان، با مشرکان، با دشمنان و منافقان. دیگر نمی¬توانیم بگویم هر کس هر قدر از قرآن فهمید کفایت می کند و در دیگر آیات و کلمات تعمق و تجسس نکند، چون تاویل است و خدا آن را نهی کرده است. شما الان می بینید که دستآویز چماق بدستان در اجبار زنان به پوشیدن روسری همین آیه 59 سوره احزاب است که یک آیه در مورد یک رفتار شخصی است به قول معروف یک آیه تدافعی است نه تهاجمی. اگر تنها مرجع معتبر برای تمام قوانین اجتماعی و حقوقی را قرآن بدانیم، آنگاه لازم است کلمات و آیات آن را بخوبی درک کنیم مبادا کسی را به ناحق اعدام کنیم، مبادا آبروی کسی را به ناحق بریزیم، مبادا....