بهشت را جنة گفته اند یا به خاطر تشبیه آن به باغهایی که در زمین هست (گرچه میان آن دو تفاوت بسیار است) و یا به خاطر پوشیده بودن نعمتهای بهشت از ما همانطور که آیه 17 سجده به آن اشاره دارد:
فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ (سجده/17)
هیچ کس نمى داند چه پاداشهاى مهمّى که مایه روشنى چشمهاست براى آنها نهفته شده، این پاداش کارهایى است که انجام مى دادند .
بَشِّرِ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ کُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذی رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فیها خالِدُونَ (بقره/25)
به کسانى که ایمان آورده، و کارهاى شایسته انجام داده اند، بشارت ده که باغهایى از بهشت براى آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست. هر زمان که میوه اى از آن، به آنان داده شود، مى گویند: «این همان است که قبلا به ما روزى داده شده بود» و میوه هایى که براى آنها آورده مى شود، همه (از نظر خوبى و زیبایى) یکسانند و براى آنان همسرانى پاک و پاکیزه است و جاودانه در آن خواهند بود.
نامگذاری بهشت به جنة از باب تسمیه کل به جزء است یعنی بهشت را با نام بخشی آشکار از آن که متبادر به ذهن است (یعنی چیزی که زودتر به ذهن خطور می کند)، نامگذاری کرده اند. نتیجه آنکه جنة به معنای باغهای با درختان بسیار و سرسبز است و این بخش کوچکی از نعمات بهشت برین است پس بین بهشت و معنای لغوی جنة تساوی کامل معنایی وجود ندارد و بهشت از نظر معنا و مفهوم، اعم از جنة است؛ مگر اینکه کسی مدعی شود جنة در معنای بهشت از نظر استعمالی، اصطلاحا «عَلَم بالغلبه» گشته که در این صورت بحث تمام است.
پاسخ:
ورود و ظهور آخرین عتیق نیشابوری به این وبلاگ را خوش آمد می گوییم.