جناب پورپیرار این آیه را از قلم انداخته اید :
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ
البته قبلا در مورد آن نظر شما را دیده ام و فکر می کنم به خاطر آنکه اندکی قابل تامل است آن را اینجا نیاورده اید به هر حال فکر می کنم استثای این ایه همان شاعرانی هستند که به قصد ذکر خدا شعر می گویند و البته آنان نه تنها مذموم نیستند بلکه کار خوبی هم می کنند . پاسخ:
آقای elyar45. مگر آن ها که به ایمان روی آورند، کار خیر کنند، بسیار خدا را بستایند و پس از آن سیاه کاری ها به یاری برخیزند که به زودی معنای این دگرگونی را دریابند.
به این معنا که مگر این که از سرودن شعر فاصله بگیرند و گذشته تاریک خود را با ذکر بسیار و عمل خیر جبران کنند.