با عرض سلام خدمت استاد کبیر اقای پورپیرار و همه بنیان اندیشان ثابت قدم. استاد بزرگوار با این نوشته جدیدتان جدا به من یکی روحیه دادید که مجبور شدم بعد از سکوت طولانی دست ناقابل ام را به قلم ببرم." گر خزان حمله کند عاشق آن بلبل مستم -- که جدایی نکند از گل و در لانه دهد جان." این یه سطر شعر را تقدیم همه بنیان اندیشانی می کنم که در حمله خزان به باغ پر طراوت بنیان اندیشی نه تنها استاد را رها نکردهبلکه حاضر اند که برایشان جان فدا کنند.
استاد از شما چه پنهان که دلیل سکوت و کمیابی من در این مدت دلسردی و ناامیدی عجیبی بود که بعد از مشاهده خروج گروه گروه از بنیان اندیشان سابق از راه و خط مشی ارائه شده از طرف جنابعالی بود. با خودم فکر می کردم که عجبا استاد عالیمقام ما که مانند والدینی صبور و پر محبتی که قدم به قدم شیوه راه رفتن و زندگی کردن را به تک تک کودکانشان می آموزند شیوه تفکر اصیل و بنیان اندیشی را به تک تک ما آموخته اند پس چرا عده زیادی بعد از کسب دانش ناب و مسلح شدن به شیوه تفکر ینیان اندیشی گروه گروه از استاد جدا می شوند.؟ این سئوالی بود که برای مدت زیادی ذهن این شاگرد تان را بخود مشغول کرده بود. با خودم فکرمی کردم که یا همه فراری ها انوسی هستند یا اینکه در بنیان اندیشه های استاد سستی وجود دارد یا اینکه اخلاق و بر خورداستاد زیادی تند و سختگیر است. برای فهم این موضوع مجبور بودم که خودم را برای مدتی بکناری کشیده و اندیشه هایتان را دوباره باز خوانی کنم. من در این مدت تقریبا همه نوشته های یه سال قبل تان را با دقت فراوان مطالعه کرده و با دوستان به بحث گذاشتم. می توانم ادعا کتم که ستون فقرات باور های خیلی از دوستان را به لرزه دز آوردم. در این مدت برای بار دیگر برایم ثابت شد که نه در برخورد و رفتار های استادانه شما نقصی است و نه در بنیان اندیشه و ایده هایتان. دلیل خروج گروه گروه از بنیان اندیشان سابق همان انوسی بودنشان است که قبل از اینکه موشه بودنشان بر ملا شود فرار را بر قرار ترحیج می دهند.
استاد یه سئوال دیگری داشتم که باز هم فکر مرا شدیدا بخود مشغول کرده است و آن اینکه نمی دانم یطور شهودی برایم ثابت شده است که بر نامه های مکتب ایرانی اخیر رئیس جمهور محبوبمان جتاب دکتر احمدی ن÷اد و متفکر بزرگ مان اقای رحیم مشایی بگونه ای الهام گرفته از اندیشه های عمیق و تاریخ ساز شما می باشد.
ایا من اشتباه می کنم یا اینکه قلبم از موضوعاتی با خبر است که عقلم بهش نمی رسد. لطفا دز این مورد اگر اظهار نظری کنید ممنون خواهم شد.
با ارزوی سلامتی و موفقیت برای شما و همه برادران و خواهران بنیان اندیش. پاسخ:
آقای دانشجو. نه خروج گروه گروه از بنیان اندیشی قابل تایید است و نه از رییس جمهور محبوب شما یا آن متفکر بزرگ که می گویید خبری دارم.
اما در نوشته شما جای پای کسانی به وضوح دیده شد.