ستارگان دروغ و خیانت

جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)

ستارگان دروغ و خیانت

جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)

اشباح تاریخی

محمد

یکشنبه 14 آذر ماه سال 1389 ساعت 01:07 AM

نمادهای یهودی، ماسونی و شیطانی در مقبره شیخ حیدر مشکین شهر:

طرح هندسی دو قطعه سنگ کرم رنگ در مقبره شیخ حیدر
ستاره شش گوش به خوبی قابل تشخیص است.

وجود این نقش ها در مقبره شیخ حیدر علاوه بر این که برای ماسون پژوهان و محققین مهدویت موضوعی قابل تأمل است از چشمان تیزبین دانشجویان رشته های مرتبط با بناهای تاریخی نیز دور نمانده و سوال هایی برای برخی از آن ها مطرح شده که با پاسخ های عجیبی از سوی کارشناسان! امر مواجه شده است.

برای نمونه یکی از دانشجویان سوالی بدین شرح از رییس اسبق اداره کل میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی که اکنون در تهران مشغول به تدریس است پرسیده که پاسخ وی جالب توجه است:

سوال: «آرم های سنگی موجود در ورودی ضلع شمالی بیانگر چیست؟»

پاسخ: «این آرم مشهور به ستاره شش پر و پنج پر[!!!] یا ستاره داوود پیامبر[!!] است ولی چون یهودیان! در سال 1946 به استقلال رسیدند[!!] این آرم را برای پرچم خود انتخاب کردند و از آنجایی که حضرت داوود(ع) پیامبر یهودیان بوده بعضی ها به باور غلط[!!] آن را آرم یهودی ها می خوانند ولی چون به باور ما که پیامبران را برای همه مردم می دانیم این ستاره مختص یهودیان نیست[!!] و نمی توان گفت که شیخ حیدر یهودی بوده[!] بلکه فقط از آرم یکسان استفاده شده است.»

چنان چه ملاحظه می فرمایید حتی شبهه یهودی بودن «شیخ حیدر» نیز و برای دانشجویان مطرح بوده است.

جدا از جالب بودن این پاسخ و توجیه قرار گرفتن این نماد در بنای مذکور، اشتباهات زیادی در آن وجود دارد که به صورت مختصر به آن ها اشاره می کنیم.

ایشان این آرم را همزمان هم ستاره شش پر می داند هم پنج پر!! اما به لحاط منطقی اجتماع نقیضین محال است. هر چند که ستاره پنج پر نیز در بین ماسون ها و شیطان پرستان نماد بافومت یا شیطان است. اما برخلاف گفته این مسوول و چنان چه در مقدمه گفته شد این ستاره هیچ ارتباطی با حضرت داوود و فرزند بزرگوار ایشان حضرت سلیمان(علیهماالسلام) ندارد و ریشه ای مصری و الحادی دارد. هیچ پیامبری از نماد الحادی و کفرآمیز استفاده نکرده است. در ادامه وی قایل به استقلال یهودیان! (و نه صهیونیستها) است و به صورت تلویحی و به احتمال زیاد ناخواسته برای رژیم منحوس صهیونیستی رسمیت قائل شده است. و سپس با این استدلال که این ستاره متعلق به داوود(ع) است و پیامبران متعلق به همه مردم هستند استعمال آن را برای مسلمانان فاقد اشکال می داند. حال به تناقض گویی ایشان که ابتدا حضرت داوود(ع) را پیامبر یهودیان دانسته و سپس وی را متعلق به همه می داند، با دیده اغماض می نگریم. اما دلیلی نمی آورد که چرا از علایم یکسان استفاده شده است؟!

در سطور بعدی دلیل بکار رفتن این نماد را با بررسی تاریخی عصر ایجاد این بنا بیان خواهیم کرد.

این نکته را نیز باید در نظر داشت از آن جایی که یهود خود را قوم برگزیده خداوند می داند و نژادپرستی مذهبی در این قوم بسیار پررنگ است بنابراین اجازه استفاده از نمادهای خود را به هیچ دین و آیینی نمی دهد. بنابراین استفاده از این نماد در یک بنا نشانگر دست داشتن یهودیان در احداث بنا است و اگر به طور مستقیم در احداث بنایی دست نداشته اند حتی الامکان نفوذ خود را در آن عصر با یک یا چند نماد بر روی بناها نشان داده اند.

همان گونه که ملاحظه می فرمایید هیچ توجیهی بر قرار گرفتن این نمادها در این مقبره وجود ندارد. اما این سوال را می توان برای کارشناسان و دانشجویان معماری، باستاشناسی، مرمت و ... مطرح کرد که چه عاملی باعث شده است این نماد الحادی در این بنا و بناهای مشابه عصر به کار برده شود؟
در سطور بعدی به این مطلب نیز اشاره خواهد شد.

وجود این نماد در این بنا ما را به بررسی بیشتر وا داشت و متوجه شدیم که دو ستون مدوری که بر روی این دو قطعه سنگ برافراشته شده است شباهت بسیار عجیبی با ستون های J و B دارد که باز یکی از مهم ترین سمبل های ماسون ها می باشد. حروف B و J نشانه اهداف ماسون ها به مفهوم «تشکل نیرومند، سیاست ازدیاد و تکثیر در سطح جهانی» است. نام این ستون ها «یاکین» و «بوعز» می باشد(21) که با حروف اختصاری بدان ها اشاره شده است. «این ستون ها معمولا در محل ورودی لژها نصب می شود که و مکان آن برابر مفاد تورات مشخص می گردد.»(22) از این ستون ها با عنوان «دروازه» نیز یاد می شود.

ماجرای «دروازه‌ها» نیز جالب است. در مصر باستان در میان ساحران و پس از آن در میان کابالیست‌ها و فراماسونرها، دو ستون دروازه‌ای شکل بر پهنة زمینی شطرنجی (مانند کف‌پوش شطرنجی تمامی لژهای ماسونی) به عنوان دروازة ارتباط با جهان ماورایی ابلیسی شناخته می‌شدند.
بنابر این همان گونه که ملاحظه می شود حداقل دو مورد از نمادهای ماسونی و یهودی در مقبره مذکور دیده می شود.

در بررسی های بعدی کاشف به عمل آمد که دفتر فنی بقعه شیخ حیدر نیز نماد ستاره شش گوش موجود در مقبره را در مهر دفتر حکاکی کرده و مکاتبات مربوط به مقبره نیز با همین مهر صورت می گیرد و شنیده ها حاکی است که از این نماد با عنوان آرم شیخ حیدر! یاد می کنند.
مهر دفتر فنی بقعه شیخ حیدر حاوی ستاره شش گوش ماسونی و شیطانی

قضایا به همین جا ختم نمی شود. شنیده ها حاکی از این است که در طرح لمبه کوبی سقف این بنا نیز این نماد پیش بینی شده و هم اکنون در حال ساخت است.

توجه: اما وجود این نمادها به هیچ عنوان به عنوان یهودی یا ماسون بودن شیخ حیدر نیست، زیرا هنوز تشکیلات ماسونی در ان زمان بوجود نیامده بود و حالت مخفی داشت بلکه سازندگان این بنا که در سطور گذشته به آن ها اشاره شد و احتمال مصری بودن آن ها می رود، اشاعه دهنده این نمادها بوده اند در سطور بعدی زوایای بیشتری از چگونگی جای گرفتن این نماد در بنای مذکور خواهد آمد.

بررسی تاریخی عصر احداث بنای مقبره شیخ حیدر شاهدی دیگر بر صحت مدعا

اما مهم ترین دلیل قرار گرفتن این نمادها در این بنای تاریخی با مراجعه به تاریخ مشخص می شود. این بنا، طبق آن چه که در سطور بالا بدان اشاره شد مربوط به دوره ایلخانان مغول می باشد.

بقدرت رسیدن یهودیان در دوره ایلخانان مغول

پس از انقراض دولت خوارزمشاهیان سرزمین‌های ماوراء النهر، خراسان بزرگ و بخش‌های دیگر ایران به دست مغول افتاد. با ورود هلاکوخان به آذربایجان و با استقرار مغولان در ایران ارتباط آنان بتدریج با مرکز اصلی ایل قطع شد و دولتی مستقل در ایران به نام ایلخانان شکل گرفت. اباقاخان و سلطان احمد تکودار جانشینان بعدی هلاکو بودند.

تکودار، برادر اباقاخان، چون اسلام آورد لقب احمد بر خود نهاد.در دورۀ او مساجد و شریعت اسلام رونق گرفت این امر باعث مخالفت بعضی شاهزادگان و امرای بی‌ایمان شد که به طرفداری ارغون برخاسته وی را کشتند.

ارغون پس از تکودار به سلطنت نشست. ابتدا زمام امور را به بوقا که باعث کامرانی او بود سپرده خاندان صاحب دیوان (جوینی) را از بین برد. اما چون سعدالدوله یهودی در دربار قدرت یافت، بوقا را از میان برداشته خود به وزارت رسید. او شغل‌های مهم دیوانی و فرمانروایی ولایت را به خویشان و نزدیکان خود سپرد به طوری که کار یهودیان به اوج رسید و مسلمانان را از امور دیوانی منع کرد.(23)

افراد حاضر در دربار ارغون سه دسته بوده اند، مغولان، مسلمانان و یهودیان. اما کم کم این یهودیان و در صدر آنها سعدالدوله بود که توانستند اوضاع دربار را بدست گیرند و به نوعی قدرت مطلق دربار به حساب آیند. ارغون در صدد برآمد تا با همت اقلیت‌های مذهبی و مغولان شمنی و بوداییان پایه‌های حکومتی خود را مستحکم سازد. وی جوینی و پسرانش و چند تن از همکارانش را به قتل رسانید و از این طریق راه را برای حذف عناصر مسلمان از امور مالی و سپردن آن به دست افراد غیر مسلمان آماده کرد. در زمان وی سخت گیری نسبت به مسلمانان به اوج خود رسید و مسلمانان از بسیاری از مناصب مهم دولتی منع شدند و مسلمانان از حمایت مغولان کاملاً محروم شدند و در نتیجه طرد مسلمان از دستگاه‌های حکومتی و دیوان‌های دولتی، عناصر مسیحی و یهودی که در امور مالی سر رشته داشتند وارد دستگاه شدند. یهودیان نیز همانند مسیحیان از استقرار حکومت ایلخانی که هدفش محو اسلام در ایران و مناطق مسلمان نشین بود استقبال کردند و فراهم شدن شرایط برای فعالیت این قوم در زمان ایلخانان به خصوص در زمان ارغون باعث شد یهودیان در شغل‌های دیوانی و امور مالی دولت ایلخانی نفود کرده و به مناصب بالایی دست یافتند.ارغون در دستگاه حکومتی خود از بکارگیری پزشکان و منجمان یهودی دریغ نمی‌کرد و اصولاً یکی از شیوه‌های یهودیان برای ورود به دربار نیز استفاده از همین شغل‌ها بوده است. بر همین منوال بود که سعدالدوله بعنوان طبیب وارد دستگاه ارغون شد. (24)

رشیدالدین فضل ا... همدانی، وزیر دولت غازان خان (1295 تا 1304) و بعضی دیگر از یهودیان را در مقامات دولت های ایلخانی ایران می توان یافت. در همین دوره، از شاهین، شاعر بزرگ یهودی که تورات را در مثنوی مشهور و معتبر خود به خط عبری و زبان فارسی سروده است، می توان نام برد.(25)

یهودیان‌ مامور دیوان‌ سعی‌ می‌کردند که‌القاب‌ مضاف‌ به‌ الدوله‌ را داشته‌ باشند و این‌ امر برای‌ آن‌ بود که‌ این‌ القاب‌ را به‌ جز مسلمانان‌ کسی‌نمی‌توانست‌ داشته‌ باشد.

گفته‌ شده‌ سعدالدوله‌ با ترغیب‌ ارغون‌ تصمیم‌ داشت‌ خانه‌کعبه‌ را تبدیل‌ به‌ بتخانه‌ کند که‌ بیماری‌ ارغون‌ مجال‌ اجرای‌ این‌ فتنه‌ شوم‌ را به‌ آنان‌ نداد.(26)

در دوره غازان خان و الجایتو اما قضایا به شکل دیگری بود و این مسلمانان و شیعیان بودند که باز در تمامی صحنه ها حضور یافتند.(27)

با مراجعه به کتاب «زرسالاران یهودی و تمدن جدید غرب» به نکته بسیار جالبی رسیدیم. یافته های جدید تصویر مثبت برخی شخصیت های تاریخی را مخدوش می کند، عبدالله شهبازی نویسنده کتاب می گوید:

«اوج اقتدار یهودیان دردستگاه ایلخانان ایران در اواخر قرن سیزدهم میلادی و در دوران حکومت ارغون خان مغول‏است که سعد الدوله یهودی وزیر و همه کاره‏اش بود. کمی بعد، در دوران سلطنت غازان خان یک‏ طبیب یهودی ساکن همدان در دستگاه ایلخانان قدرت یافت و به وزارت رسید که او را با نام‏خواجه رشید الدین فضل الله همدانی می‏شناسیم. در جریان تحقیق، تصویر بسیار مثبتی که درتاریخنگاری ایران از رشید الدین فضل الله ساخته شده فرو ریخت و او را دسیسه گری مشابه ‏سعد الدوله یافتم و متوجه شدم که بسیاری از نکات مثبتی که به وی نسبت داده می‏شود جعلیات صرف و از بیخ و بن دروغ است. مباحث مربوط به نقش یهودیان در دوران ایلخانان ایران ‏از بهترین قسمت‏های کار تحقیقی‏ام است که در جلد دوّم زرسالاران منعکس شده است.»

این نکته را نیز باید در نظر داشته باشیم که عبدالله شهبازی ماسون پژوه مشهور معاصر است هر چند که نگارنده وی را به دلیل موضع گیری های غلط در فتنه اخیر فاقد بصیرت می داند اما پژوهش های وی در خصوص یهود و فراماسونری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

همان گونه که ملاحظه می کنید شواهد تاریخی حاکی از نفوذ بی سابقه یهودیان در عصر ایلخانی است. بنای شیخ حیدر نیز در دوره ایلخانی ساخته شده است. این شواهد کافی است تا بگوییم یهودیان در گنجاندن این نمادها در این بنا دست داشته اند.

نماد مذکور در دوره ایلخانی بسیار رواج داشته است طوری که حتی در گنبد معروف سلطانیه و سکه های ایلخانی نیز حضور دارد. قصد اولجایتو از برپایی این بنا، انتقال پیکر دو امام شیعیان (علی بی ابیطالب و حسین بن علی) از عراق به دشت زیبای سلطانیه بود!!

http://monji2012.blogfa.com/post-121.aspx

پاسخ:
آقای محمد. مثل این که تازه از راه رسیده اید.
«افراد حاضر در دربار ارغون سه دسته بوده اند، مغولان، مسلمانان و یهودیان. اما کم کم این یهودیان و در صدر آنها سعدالدوله بود که توانستند اوضاع دربار را بدست گیرند و به نوعی قدرت مطلق دربار به حساب آیند. ارغون در صدد برآمد تا با همت اقلیت‌های مذهبی و مغولان شمنی و بوداییان پایه‌های حکومتی خود را مستحکم سازد».
از چه راه ارغون خان و مغول و سعد الدوله را در خوابی به این تاریخی شناسایی کردید. خودشان را معرفی کردند یا از قبل می شناختید.

جمعه 22 بهمن 1389 ساعت 12:49 ب.ظ