استاد
با سلام و عرض ارادت
به نظر من جواب سوالی که مطرح فرموده اید به طور مختصر و مفید در قرآن قویم مضبوط است:
« وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللهِ عَلَیْکُمْ اِذْ کُنْتُمْ اَعْدَاءً فَاَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَاَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِه اِخْوَانًا وَکُنْتُمْ عَلى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَاَنْقَذَکُمْ مِنْهَا کَذٰلِکَ یُبَیِّنُ اللهُ لَکُمْ اٰیَاتِه لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ. وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ اُمَّةٌ یَدْعُونَ اِلَى الْخَیْرِ وَیَاْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَاُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. وَلَا تَکُونُوا کَالَّذینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَاُولٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظیمٌ. » (آل عیمران، 103، 104 ، 105 )
پاسخ:
آقای اوجال اولوترک. نصایح قرآن به واقع هم منجز و مفیدترین بیان در هدایت انسان است، اما این جا سخن از نحوه عمل در مسیر برقراری وحدت میان مسلمانان است. مثلا باید گمان کنیم ناگهان خطیبان اهل سنت اعلام خواهند کرد ماجرای سقیفه با راه حق منطبق نبوده و به عنوان جریمه وضو گرفتن و مهر نهادن و دست باز نماز خواندن را به سیاق شیعیان می پذیرند و یا شیعیان حق سیاسی و خانوادگی امام علی را
ندیده می گیرند؟ سئوال در باب نحوه آن تحول منجر به صلح و تحمل یکدیگر و برقراری وحدت است و می خواهم بگویم اجزاء این تفرقه چنان از هم پاشیده است که به نظر مرمت نشدنی می آید.