سلامعلیکم
جناب مجید نصراصفهانی
به شما فقط تذکر جدی میدهم اگر خود را بنیاناندیش میدانید و عمق جعل و تحریف کلیسا و کنیسه در همه ابعاد تاریخ و مذاهب را توانستهاید درک کنید، از ریختن آب به آسیاب جریانات مذهبی از هر جنسی خودداری کنید که "عقوبی نابخشودنی" از جانب الله عزوجل در انتظار شماست.
چرا که به لطف تحقیقات سترگ استاد عزیز صراط مستقیم معلوم شده و راه محافظت از اسلام عزیز روشن. بنابراین حجت عقلی و شرعی بر شما و همه ما روشن است و با آوردن توجیهات به ظاهر شرعی و یا وطنپرستانه، ادامه راه و روش قبلی توجیه نداشته و عقوبت نابخشودنی دارد.
شما اگر نگران مردم عزیز کشورمان هستید نگاهی به رفتار و بعضی اعتقادات آنان بیندازید تا میزان خرافهپرستی و شرک را دریابید و به جای گیردادنهایی از جنس "گشت ارشاد" به یاران بنیاناندیش، برای نجات مردم عزیز کشورمان از این حال و روز، به نشر آثار استاد عزیز اهتمام بورزید و عمق جعل را در زوایای مختلف مذهب و تاریخ برای آنان روشن کنید.
اگر هم گوشی برای شنوایی نباشد ولی بر اساس وعده و اراده الهی نور حقیقت تمام ظلمتها و ضلالتها خاصه از جنس شرک مذهبی و خرافهپرستی را خواهد زدود. پاسخ:
آقای نیسی. مذهب، دین نیست و هیچ یک متن راه نمای یگانه ای همانند قرآن به همراه ندارند. هر منبر داری می تواند از هر طریق که خود می داند، حتی از راه الهام های شبانه، به نام حدیث و یا روایت، دستورالعملی به دل خواه و غالبا مغایر با آورده های قبل تکلیف کند که هیچ معیار و مقیاسی برای تعیین صحت و سقم آن نداریم، چنان که در وضعیت کنونی تکلیف هیچ کرداری از راه رجوع به روایات و احادیث روشن نمی شود و صاحب نظران دل سوز به زبان ها و اشارات و صراحت های گوناگون نسبت به رسوخ اسراییلیات در مجموع روایات و احادیث بارها هشدار داده اند، که ظاهرا هنوز گوش شنوای موثری برای آن ها یافت نشده است. مشکل اصلی پیروی از شکاف های مذهبی در دین اسلام این که راه برون رفت از اختلافات میان آن ها را نمی دانیم. آیا دعوای موجود زمانی حل می شود و به پایان می رسد که تمام شیعیان در جریان انفجارها قتل عام و یا سنی شوند و برعکس؟ آیا باید چرخ تاریخ را به عقب برگرداند و از نشستن ابوبکر بر کرسی خلافت پس از پیامبر ممانعت کرد؟ به راستی نقطه پایان این درگیری ها کجا، در چه زمان و بر اثر بروز چه تحولی است؟ با این همه بدانید معتقد به یکتایی خداوند و رسالب پیامبر و نزول قرآن و روز جزا را، که معتقدان به مذاهب به آن ها ایمان دارند، نمی توان مشرک خواند. مشرک کسی است که مانند یهود و نصاری، برای خداوند شریک بگیرد، نه شیعه و سنی.