سلام علیکم و بحول الله
خسته نباشید استاد گرامی و دست مریزاد.
امروز یک همایشی با نام مشکوک : حمایت از کودکان، زنان و معلولان مظلوم غزه در تهران برگزار شد.
مثل اینکه مردان غزه جزو آمار نیستند !!!!!!!!!
یهودیها در همه جا به ریش همه مردمان جهان به این روشها هم میخندند!
این تاسیس کشور موهومی به نام اسرائیل و سپس به راه انداختن جنگ و آشوب و تهدید در منطقه عرب زبان بیشتر برای گرم نگه داشتن کانون بحران در این منطقه نفت خیز و مهد تولد اسلام است و اساسا؛ مسخره بازیی به نام جنگ اعراب و مسلمانان با اسرائیل چیزی جز تنوری همیشه گرم برای پخت نان خوشمزه بحران و به تبع آن فروش اسلحه روسی و آمریکایی به کشورهای منطقه نیست که این نشان میدهد سرمایه گذاران در این بحرانها کارخانجات اسلحه سازی و صنایع وابسته و سرمایه گذاران غالبا؛ یهودی آنها میباشند .
این یک تجارت و صنعت قدیمی ابداع شیاطین است که نمونه های قدیمی تر آن جنگهای تصنعی کره و ویتنام کامبوج و فیلمنامه های ناتمام جنگ سرد در کوبا میباشد!
سربلند و در پناه خدای متعال سلامت باشید. پاسخ:
آقای مسعود. جنگ اسلام و شرک است آن هم در حالی که در صف مسلمین تا بخواهید مشرک جا زده اند.
اینجانب هیچ انسانی را از احتمال اشتباهُ خطا و گناه مصون نمی دانم. مسلما استاد پورپیرار هم از این قاعده مستثنا نیست. منتها از یک نکته اساسی نیز مطمئنم و آن این است که اگر تا کنون هر کدام از طیف رنگارنگ مخالفان ایشانُ دلائل و مستنداتی غیر قابل تردید و انکار در رد مطالب وی یافته بودندُ قطعا ایشان را رسوای خاص و عام کرده بودند. از خداوند یکتا و بسیار توانا و مهربانُ برای ایشانُ صداقت و اخلاص روز افزون و مدد الهی برای تصحیح اشتباهاتشان را ( چون هیچ انسانی از اشتباه مصون نیست ) خواهانم.
همین طوره دوست عزیز. من خودم کلی خطا و سوتی از ایشون تو آستین دارم که داره آستین هامو پاره می کنه (زیر بغلم که همیشه پاره است). چوب حراج هم بهش زده ام ولی نمی دونم چرا کسی خریدار هیچ کدوم نیست. عجب روزگاریه.
به نظر می رسه که به جای این ایرادات ریز و ملا لغتی بازی، باید به کلیات نظرات ایشان وارد شد مثلا به دوستان گفت که اول متنی به زبان مادری خود روی ماتریال متناسب نشان دهید، بعدا ادعا کنید که زبان تان این قدر قدمت دارد و دارای فلان لغت است.
باید اول در باب نیمه کاره بودن بنا نظر داد، سپس دلایل آن را مطرح کرد.
باید دانست که خواندن کاراکترهای یک کتیبه، فرق دارد با دانستن تلفظ و انتساب مختصات صرفی و نحوی.
بدون این مقدمات، ایراد گرفتن، شوخی و اسباب تفریح است و آستین ها را فشار می دهد.